رشته پُر گره و قصه پرچالش فقه و موسیقی، همانقدر که سر دراز دارد، با تشکیل نظام جمهوری اسلامی بیش از پیش رخ نموده است. نظام جمهوری اسلامی به عنوان حکومتی که پایه‌های آن بر فقه و اجتهاد بنا نهاده شده است، هر روز بیش از قبل با این سؤال جدی مواجه می‌شود که «می‌خواهد با موسیقی چه کند؟»
انواع نواها از صداوسیمای جمهوری اسلامی به گوش می‌رسند، اما همچنان آلات موسیقی در استتارند. انواع و اقسام سازها در سراسر کشور به فروش می‌رسد و کلاس‌های آموزش موسیقی برقرار و به نظر پررونق است، اما برخی تریبون‌های رسمی دینی از حرام بودن انواعی از موسیقی سخن می‌گویند و به تبع آن، برگزاری کنسرت‌ها در گوشه و کنار کشور با مشکل مواجه می‌شود.
تناقضات در این باره هر بیننده‌ای را متعجب می‌کند. این فضا اگرچه در دهه اول و دوم انقلاب به واسطه شرایط انقلاب، جنگ و سازندگی بیشتر برای اهالی موسیقی اعجاب‌انگیز و پرسش‌آمیز بود اما حالا در دوران حرکت به سوی توسعه، نسل امروز را با این پرسش‌های جدی مواجه کرده است:
ـ آیا اسلام و به طور خاص فقه شیعه، با هنر موسیقی مخالف است؟
ـ دغدغه‌های اصلی دوسوی چالش فقه و موسیقی چیست؟
ـ آیا گفت‌وگوی فقه و موسیقی، به کلی غریب و غیرممکن است؟
ـ چرا تاکنون این گفت‌وگو آن گونه که باید صورت نگرفته است وچرا هیچ‌یک از طرفین حاضر نیستند بر سفره یکدیگر بنشینند؟
ـ ضرورت‌های چنین گفت‌وگویی چیست؟
ـ به درازا کشیدن این چالش و توسعه و تعمیق آن، چه خساراتی را به بار خواهد آورد و کدامیک از دو سو را بیشتر متضرر خواهد کرد؟
ـ تکلیف سیاستگذاران فرهنگی در مقابل فقه و نظر علما درباره موسیقی چیست؟
گروه هنر و ادبیات انجمن اندیشه و قلم در پی پاسخ به این پرسش‌ها، نخستین نشست از سلسله نشست‌های «فقه و موسیقی؛ تقابل یا تعامل» را با عنوان «موسیقی؛ ممنوع یا مشروع؟» و با حضور پیروز ارجمند موسیقی‌دان و آهنگ‌ساز و حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر غلامحسین حسینی ژرفا استاد حوزه و پژوهنده فقه موسیقی، در روز سه‌شنبه ۱۶ شهریور، از ساعت ۱۷ تا ۱۹ در محل پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می‌کند.
این پژوهشگاه در نشانی پایین‌تر از میدان ولیعصر، ابتدای خیابان دمشق، شماره ۹ واقع شده است.
حضور در این نشست برای عموم آزاد است.
