حجتالاسلام پروازی ضمن انتقاد از کمتوجهی شیعه به فعل ائمه در مقابل قول و حدیث تصریح کرد: در حوزههای علمیه، زمان بسیاری صرف پرداختن به احادیثی میشود که جنبه فردی دارند در حالیکه سیره عملی ائمه مانند پذیرش صلح امام حسن، برای جامعه مسلمین تصمیمی سرنوشتساز بود.
به گزارش روابط عمومی انجمن اندیشه و قلم، حجتالاسلام والمسلمین محمد پروازی که سهشنبه شب، در آستانه میلاد امام حسن مجتبی و در نشست سالانه انجمن اندیشه و قلم سخن میگفت، در این باره افزود: در حوزههای علمیه تشییع تمرکز اصلی بر روایات واحادیث معصومین یا به اصطلاح قول ائمه است، در حالیکه برای حجیت و اعتبار قول ائمه(ع)، هفت شرط باید احراز گردد و مسائل مختلفی ممکن است بر سندیت، اعتبار، فهم صحیح واستنباط از حدیث اثرگذار باشد اما ما منبع معتبر و مهم دیگری نیز داریم که آن عمل معصومین است که دارای حجیت بوده است اما کمتر به آن توجه میشود.
پروازی ادامه داد: بطور نمونه اقدام عملی که امام حسن مجتبی در مقابل معاویه انجام میدهد و برای پرهیز از جنگ و ریخته شدن بیهوده خون مسلمانان، پیماننامه صلح را امضا میکند که طی آن خلافت را به معاویه واگذار مینماید، تصمیمی سرنوشتساز برای جامعه مسلمین بوده است. اگر امام حسن(ع) آن روز به سیاق عدهای پرشور عمل میکرد و به شهادت میرسید، با توجه به نیرنگ و مهارت معاویه در ظاهرسازی وتزویر، مشخص نبود چه اتفاقی در تاریخ رخ میداد و آیا میراث دین و تشیع حفظ میشد؟
وی افزود: مصداق دیگر فعل ائمه، پذیرش صلح حدیبیه از سوی پیامبر اکرم (ع) و به نوعی به رسمیت شناختن مشرکین است، در حالیکه سپاه اسلام در آن شرایط قدرت جهاد وپیروزی را داشت، اما پیامبر (ص) برای حفظ صلح و عدم ریخته شدن خون انسانها و هدایت شدن مشرکان، این پیمان را امضا کرد که ادبیات آن حتی تعجب امیرالمؤمنین را برانگیخت و تصمیم پیامبر بر برخی صحابه که اهل شعار و تندروی بودند، سنگین آمد؛ اما بلافاصله سوره انافتحنا نازل شد و خداوند فرمود به پاس این ازخودگذشتگی و تصمیم مصلحانه پیامبر، فتح مبین را برای ایشان محقق کرده است.
وی همچنین به تصمیم امام رضا برای پذیرش ولایتعهدی اشاره کرد و گفت: این تصمیم در قبال مأمون که غاصب خلافت و بزرگترین دشمن شیعه محسوب میشد، هم از جمله اعمالی از ائمه است که حقایق فراوانی را درون خود دارد و انسانهای سادهانگار، شعاری و تندرو قادر به فهم و پذیرش آن نیستند.
پروازی ادامه داد: سیره اهل بیت(ع)، فقط روز عاشورا نیست. ما در تریبونها و منابر، از بخشهای دیگر زندگی معصومین و حتی از سایر روزهای 56 سال زندگی سیدالشهدا غفلت میکنیم و برای مردم تنها تصویر ناقص و تحریف شدهای را از زندگی و عمل ائمه ترسیم میکنیم. در حالیکه اگر درست عمل کنیم باید سراسر زندگی همه معصومین برای ما معیار و حجت باشد و تصمیمات مهم همه ائمه را برای مردم تبیین کنیم.
پروازی در پایان گفت: اگر زندگی اهل بیت علیهم السلام بخوبی تبیین گردد، آنگاه مبانی تصمیمگیری و عمل معصومین برای ما مشخص میشود تا قادر باشیم در غیاب امام، تصمیمی موردپسند و پذیرش ایشان بگیریم نه آنکه براساس سلیقه و ذهنیت خود تصمیم بگیریم و سپس قصد انتساب آن به اهل بیت را داشته باشیم